Maandag 6 juli in trein:

Sawatdee (hallo!)

Daar zit ik dan, in een warme, plakkerige trein die geleidelijk aan door het vlakke landschap gaat van Lopburi naar Chum Saeng. Gisteren kwam ik, na ongeveer een vlucht van 2 x 6 uur en 3 uur wachten ertussen, aan op Bangkok waar mensen van Greenway (de organisatie) op me aan het wachten waren: de airport pick-up coordinator en een chineze jongen. Ik had mijn tas nog niet neergezet, of deze jongen, genaamd Yijie Li (ik heb hem de spelling in mijn mobiel laten zetten, ik ben een ramp met aziatische namen haha), drukte mij al een kado in mijn handen. Vol verbazing kijk ik ernaar en zie ik een panda aan een stokje. 'A bookmark from China!' zegt hij dan met de meest genereuze glimlach ooit. Oke, deze reis gaat wel goed komen zo ging er als eerste door me heen. Toen ging hij verder met kletsen, erg enthousiast, maar wat was het een kletskous als je net aankomt na een lange vlucht. Hij wil Engels leren, want hij gaat in Amerika studeren. Daarom gaat hij Engels les geven komende week aan Thaise kindjes om te oefenen en ik hoop dat het zijn Engels goet doet, soms kon ik hem niet volgen, maar een glimlach en een knikje was voor hem genoeg om lekker door te blijven kletsen. Al die interessante mensen die ik al heb ontmoet, zo gek denk ik dan. Ik reisde wel alleen in het vliegtuig naar deze reis toe, maar het is meer 'alleen' alsin geen vast gezelschap. Ik heb overal wel met mensen gepraat, allemaal Nederlanders met allemaal hun eigen interessante verhalen en verschillende bestemmingen. Zo leuk en fijn om te merken hoe gemakkelijk het me ook eigenlijk afging om mensen aan te spreken, alleen backpacken in de toekomst lijkt me totaal geen probleem eigenlijk (alleen de vreemde tekens overal en dat ik dan geen idee heb hoe ergens te komen zijn misschien wel nog een beetje scary haha). Daarom is deze groepsreis wel heel fijn, dat het eten voor je wordt gekocht en daarbij geholpen wordt met een talk die dus Engels kan :) Maar alleen zijn zou ik denk ik niet als ik ging backpacken 'alleen', dat is me wel duidelijk.

Op het vliegveld moesten we wachten op meer mensen die ook naar het vrijwilligershuis in Singburi werden gebracht. Achteraf bleek ik veel geluk te hebben, aangezien ik slechts 1,5 uur hoefde te wachten, terwijl ik van anderen hoorde dat ze na zo een lange vlucht nog op het vliegveld moesten wachten bij een muurtje voor 5 uur lang (dat is crazy!). Inmiddels was het half 9 's avonds lokale tijd toen we met een mini-van naar Singburi toe gereden werden (toen nog met zulke fijne airco, wat verlang ik daar op dit moment naar toe terug, oh my god!). In deze mini-van zat ik met 7 chinzezen en 1 thai (de chauffeur haha). Bestuurders zitten hier trouwens ook rechts in de auto en ze rijden links, wisten jullie dat? Ik niet haha. Deze 2 uur durende reis naar mijn slaapplek was behoorlijk vermoeiend, mijn rug was veels te lang (wiplash danger to the max) om te kunnen slapen, hoewel ik wel aan het knikkebollen was met nog 7 chinezen samen. Eenmaal in Singburi werd me een kamer gewezen voor mij alleen, met heerlijke airco. De tv stond aan en toen ik na deze lange reis even rustig mijn backpack aan het uitpakken was op het 2-persoonsbed (zie je hier heel veel, gek he) om deze uit te pakken, vond ik deze Thaise tv-geluiden heel erg disturbing. So far away and in the middle of nowhere en dan met dit Thaise gepraat, waar ik echt niks van kan maken.... Dus ik wist niet hoe snel ik de afstandsbediening kon pakken om deze uit te zetten. De groep (of een deel dan) zat buiten nog beetje te hangen, de groep waar ik de komende maand mee zal rondreizen, dus ik ging daar maar even hoi tegen zeggen. Het slapen daarna alleen in die kamer was erg gek, met rare dromen en midden in de nacht moest ik mezelf zeggen: oke je bent in Thailand, ja er zijn hier muggen (ik had er al twee gekilld, succesvol met handenklappen (blijk ik goed in :p) en ik was te moe voor klamboe op te hangen), en je hebt Deet op en ga maar slapen alles komt goed. En alles kwam goed :D

----- vervolg, geschreven Dinsdag 7 juli ----

Buiten bij deze groep ontmoette ik toen Jan, een Duitse jongen ong 20 jaar, en ook meteen de enige jongen van de groep. De luidruchtige Yip begon uitgebreid te joelen: aaaah nog een Nederlander! Ze is duidelijk een gangmaker type en ook nog jong van geest (17 jaar), dus ik dacht even, dat wordt nog wat. Maar ze valt me erg mee, ik mag haar wel :) Ook zaten er twee Duitse meisjes net van high school af, namelijk Jolien en Eva. Jolien past goed bij Yip, die worden vast dikke maatjes I can tell. Eva heeft een 'empathy' tatoe en is veganistisch (lastig hier met ei overal in!), dit omschrijft wel goed hoe rustig en lief ze wel overkomt. Overigens sorry als er Engelse woorden tussendoor komen, switchen tussen Engels - NL vind ik best lastig, soms ga ik dan toch Engels door tegen de 3 Nederlandse meisjes die er bij zitten haha oeps.

De rest van de groep bleek al naar bed te zijn. De volgende ochtend bij het ontbijt om 7.30 uur al ontmoette ik toen ook de Nederlandse Marisa die ik al had ontmoet en ook Cathelijne (die zichzelf hier Kate noemt, vond het al zo niet Nederlands, maar is dus een afkorting). Ook zat daar het Duitse meisje Leny, een lang dun typisch Duits meisje en met haar kan ik echt lachen en lollen :). Ik merk ook dat ze veel met mij optrekt, op me wacht etc, dus het is fijn om een maatje te hebben. Daarnaast kan ik het heel goed vinden met de Amerikaanse (yeey) Alexandra, kort Alex (new FB friend haha). Ze is zelfs zo gek om haar laptop mee te nemen op deze trip die ze niet gebruikt (?!) en zo lief dat ik haar iBook mag lenen, waarop ik dit nu fijn kan uittypen, dus thanks Alex! Ze is echt een typisch Amerikaanse haha, oooh niceeee oh reallyyyy oh woooowwww, cuteeeeeeee.... etc. haha. It's really funny :) Helaas gaat zij alleen maar een weekje mee en daarna gaat ze weer naar huis, dus dan zijn we weer met 7 meiden (oneven aantal niet handig) en 1 jongen (die beetje baalt dat hij enige jongen is haha). Ik probeer Jan dan wel meer te betrekken, maar hij rookt, which sucks en hij denkt steeds dat ik Duits ben en reageert dan in Duits terug hahaha. Dan versta ik het meestal wel, maar dannog wel stom natuurlijk, want ik vind het een lelijke taal hoewel ik het door de aardige mensen zoals Leny minder erg vind en wel grappig soms. Zoals je merkt heb ik meer te zeggen over de internationale mensen, blijk ik toch interessanter te vinden dan al die Nederlanders haha.

Terwijl ik dit type, zijn de anderen geloof ik een kaartspelletje aan het spelen, maar ik had er niet zo een zin in (het is hier 10 uur 's avonds nu trouwens). Vind het ook wel lekker even zo alleen te zijn in deze kamer, lekker genieten van muziekje, dit uittypen en lekker nadenken. Ook had ik net lekker een yoghurtje (yeeey) die ik net bij grote supermarkt heb gekocht en met eigen gebrachte lepeltje kon opeten :). Net als water.... je kunt hier wel water blijven drinken uit wegwerp flesjes like forever, en het liefst koud, maar het warmt zo snel op en dan wordt het ook echt heet alsin ondrinkbaar... zo niet handig! Hoeveel plastic er hier wel niet doorheen gaat per dag in deze groep alleen al haha oh en grappig is dat ze alles met rietje drinken omdat je handen flesje raken en dan met mond eraan vies is... ik vind zo een rietje ook vies als overal aangeraakt is, of ligt dat aan mij :P?

Aziatische supermarkten zijn grappig, ze hebben wel veel zoals in Nederland en bijvoorbeeld heel goedkoop M&Ms (yeey!), maar ook vooral veel gekke smaken zoals zeewier chips en bijna alles is wel een aardbei smaak van en dan erg zoet en niet zo lekker dus haha, heel fake. Oh en de pringles zijn hier geen pringles like we know them... beetje smaakloos... helaas! Thee doen ze hier dus blijkbaar ook niet aan en is in vergelijking met al het andere (een avond maaltijd voor 45 baht = 1,30 euro) super duur! Het is minstens 2 euro.. gek he? Heb mijn eigen thee maar gekocht, want alles wat we nu ook bij ontbijt steeds kunnen krijgen is water of oploskoffie... hele dag water wordt me iets te gek haha. Oh.... by the way.. just spilled orange juice over mijn legging... In Thailand vinden ze het heel leuk om stukjes, ja stukjes ja!???, in drinken te stoppen. Dat je denkt oh lekker cool en dan glijdt er iets weirds langs je tong.. bleh! Oke geen succes dit oranje goedje dus, dat nu op mijn witte legging zit... prullenbak waardig dus.

Gisterennacht hebben we gespendeerd in een traditioneel Thais huis op een farm waar we ook gingen meekijken met farming activities (grond ploegen, honing uit bomen halen etc.). Deze huizen waren open, stonden in het water en waren van hout. Super nice eigenlijk al die vogeltjes ook 's ochtends, en goede klamboes haha thank god. Still scary though, al die muggen aan de buitenkant van de klamboe en je weet gewoon als je erin gaat komen ze mee... Er zaten er wel 100'en ofzo. Dat dit pas de eerste keer is dat ik over muggen begin haha, want ze houden me wel bezig hier. Ik kan geen Deet meer zien eigenlijk nu al, mijn huid haat het en mijn keel ook als je het bij nek enzo doet of inademt, goor spul! Maarja, Malaria of Dengue is ook niet zo grappig. Tot nu toe heb ik pas 2 muggenbulten geloof ik, dus dat is echt een prestatie haha.

Wat betreft het eten, vind ik het wel lekker alle noodles en rijst en vooral de groentes en garnalen (hoewel koriander.. no thanks en dat zit overal in...). Spicy valt heel erg mee trouwens, vaak moet je het zelf toevoegen dus dat scheelt een hoop. Toch wordt 3x per dag rijst mij soms iets te veel van het goede en dan verlang ik wel echt terug naar de variatie in Nederland of gewoon een lekkere pasta of pizza (die je hier gelukkig wel kan krijgen bij shopping centers enzo, dus daar gaan we dan wel voor haha). Ook kun je hier gelukkig wel koekjes gevonden, heb meteen een goede en fijne gevonden, want flo without koekjes rond 5 uur 's avonds zou wel eens chaggie flo kunnen betekenen haha.

Zoals je nu wel merkt denk ik heb ik nog niet veel geschreven over wat we dan eigenlijk hebben gedaan? Naar mijn idee nog niet zo heel veel, hoewel tegelijk is het wel overwhelming (vooral de extreme hitte oh vanmiddag 3,5 uur in no aircon trein, het was niet grappig, wegbranden op de stoelen). Maar ik moet de balans denk ik nog meer vinden van wel of niet veel zien, ik ben gewend veel op een dag te doen. Dat kan niet in deze hitte en tussendoor ontspannen (lekker boekje lezen op Roalds e-reader :D) is eigenlijk ook wel erg fijn. Sowieso, lekker nergens aan denken en ontspannen lukt me heel goed. Het verbaast me hoe anderen hun telefoon gebruiken. Als er ergens het wifi sign wordt gespot is het een soort secret code dat je schreeuwt: oh THEY GOT WIFI!!!! en dan pakt iedereen als een gek zijn telefoon... ik sta er dan bij te kijken van WHAT ARE YOU DOING? Leny bijvoorbeeld heeft zelfs 3G op een Thai sim kaart gekocht (wat hier dus goedkoop is), dat snap ik niet zo maar ja ieder zo zijn ding. Vandaag is eerste keer dat ik wifi heb aangezet nu, in dit lekkere geairconditionede hotel op onze volgende locatie. Het is heerlijk juist niet de hele dag je telefoon te checken eigenlijk. Jemig... dat drinken, ben nog steeds verbaasd! Wie stopt er nou stukjes gummybear achtig lijkt het wel in een oranje sinaasappel drankje?!

De afgelopen twee dagen hebben we dus vooral veel in de trein gezeten, hopelijk is dat niet hele reis zoveel, maar volgens mij is dat vooral deze week. Hoewel het voorbijrazende landschap wel mooi is, is het wel vrij eentonig (vlak ook), met af en toe wel mooie tempels of goud versierde voorgevels of leuke marktjes langs de weg. Gister gingen we wel vanaf die farm naar een lokale markt in Chum Saeng, en dat was wel super leuk. We waren daar ook zo een beetje de enige toeristen en we werden op een heel grappig toeristisch achtig karretje (knal blauw en roze!) door de stad gereden haha. ' The land of smiles' wordt zo mooi gezegd over Thailand, nou believe me, it's true! Alle Thaise mensen toeteren, zwaaien, lachen, schreeuwen etc naar ons, dat was erg blij. Op deze markt hadden ze zoveeeeeel fruit, zoveel soorten, zo kleurrijk!, zo een ontdekking wauw (en ook veel stinkende vis uiteraard haha). Maar vis hadden 'we', alsin de mensen van de farm, zelf gevangen die middag en daar waren we bij (arme spetterende visjes), dus die hadden we voor avondeten, en ontbijt oh en lunch haha... Veel lekker fruit, maar hoe je het moet openen maakt je nagels onherroepelijk mega vies en je krijgt het er niet meer onderuit... Wel erg lekker en grappige smaken, maar heb net wel twee sinaasappels gekocht, normaal fruit spreekt me toch ook wel aan haha. Fruit is ook insane goedkoop hier, vooral lokaal fruit: een kilo (hoewel wel super veel schil dan weggegooid wordt, bijv. van die lychee achtige vruchten met dikke schil) voor maar 25 Baht = 70 eurocent?.

Ook leuk was de Thaise les die we kregen van onze begeleider die met ons mee reist de hele tijd, leuke jongen, genaamd Piet (zo schrijf je het vast niet haha). Ik heb veel zin in morgen ook wanneer we les gaan geven bij een school en een Thaise school zien lijkt me leuk :) 's Middags gaan we geloof ik zwemmen in zwembad wat echt goddelijk klinkt haha eindelijk en ook een tempel bezoeken. Daar kijk ik vooral naar uit, want dan heb ik meer het gevoel dat ik iets echt cultuurrijks van Thailand / Azie heb gezien eindelijk haha :D

Voel je niet bezwaard als je dit niet leest haha, ik vind het naast dit met jullie te delen ook heel leuk voor mezelf om te bewaren. Het zijn voor mij herinneringen, voor jullie waarschijnlijk erg random observaties/gebeurtenissen/feitjes, dus voel je niet verplicht het lezen haha (hoewel ik niet weet hoe vaak ik dit nog eens zal doen, kost toch wel best veel tijd en een computer heb ik niet vaak tot me beschikking, dus wie weet blijft het bij deze eerste indrukken van het land :p). Ik zal nog wat foto's proberen te uploaden hier voordat ik nog even verder lees in mijn spannende boek (@Kyra: Before I go to sleep, S.J. Watson). Oh Alex komt net binnen (zij vond dit boek ook fantastich by the way) en ze begon te proberen het uit te spreken wat ik schreef, en dat klonk zo grappig als je zou verwachten.

Voor als je het gelezen hebt, khab khun kha (dankje)!

Groetjes vanuit Thailand van Flo, en hoewel voor jullie dat nog even duurt, phan dee! (good night)